Wiedza Poukładana

Cejrowski mnie nie zawiódł. Ta część była o wiele lepsza od poprzedniej. Naprawdę. Tyle czarnego humoru i prześmiewczych historyjek już dawno nie spotkałem w żadnej lekturze.

Standardowo rozpoczął od opisywania swoich przygód związanych z Ameryką Południową i Indianami zamieszkującymi owe tereny. Jak się okazało, ucywilizowani Indianie są groźni dla gringo. Natomiast ci z dala od globalizacji normalni, spokojni, z poczuciem humoru. Przypadek? Nie sądzę.

W tej książce jest masa wskazówek, dla przyszłego podróżnika, który chciałby odwiedzić tamte tereny. Nie tylko jest naoczną opowieścią Wojtka, ale i również swego rodzaju drogowskazem, który pokazuje nam jak postępować będąc tam. Zasada numer jeden: Bez przewodnika nie idź w dżungle!; Zasada numer dwa: Przewodnik ma zawsze rację. Wiedząc o tych dwóch aspektach, uchronimy się przed śmiercią oraz przeżyjemy przygodę swojego życia.

Książką posiada momenty w których śmiałem się na głos. Jest to dość specyficzne odczucie, ponieważ nie doświadczam tego na co dzień. Słowo pisane w rękach Cejrowskiego to po prostu perfekcja. Tak opowiadać sytuację jak on, potrafi tylko nieliczna dola pisarzy.

Ogromnym minusem owej książka, była mała ilość fotografii. Czułem pewien niedosyt, ponieważ w poprzedniej części, mogłem nacieszyć nie tylko zmysły, ale i również oczy. Tutaj było ubogo. No cóż, widocznie sam Cejrowski to zauważył, ponieważ ta poprzednia czytania przeze mnie cześć, była drugim z kolei dziełem pisarza.

I tylko za ten szkopuł, opowieść ta nie dostała 5 gwiazdek. A szkoda...