Wiedza Poukładana

Zawsze zastanawiałem się co czują osoby, które wiedzą, że ich dni są policzone. Jak postępują? Co im świta w głowie? Znalazłem odpowiedź.

Joanna zachorowała na raka z dnia na dzień. Walczyła dzielnie przez ponad dwa lata, a jej pamiętnik w postaci zapisków z bloga, dokładnie odpowiedział mi na moje w/w pytania. Człowiek nieuleczalnie chory, napawa się pozytywną energią. Nie zamyka się w sobie, a wręcz przeciwnie otwiera się na świat i pragnie realizować cele, na które wcześniej nie wystarczyło motywacji. Dzielnie walczy z chorobą i dostrzega piękno otaczającego go świata. Chustka była tego żywym przykładem. Swój blog pisała, nie dlatego, aby się wygadać, ale aby stworzyć pamiętnik dla swojego synka, który gdy stanie się mężczyzną przypomni sobie o mamie, która go tak bardzo kochała. Przeczyta odczucia matki, która oddałaby wszystko, aby móc być przy synku o jeden dzień dłużej. Przeczyta o prawdziwej matczynej miłości, którą go darzyła oraz o tym jak bardzo by chciała, aby stał się prawym człowiekiem, którego życie będzie usłane większą ilością sukcesów, aniżeli porażek.

Historia Chustki inspiruje i przypomina nam o tym, że poza pracą i użalaniem się nad sobą są jeszcze inne piękne wartości, które warto pielęgnować. Nie warto dla kariery, oddalać się od rodziny. Czasem trzeba się zatrzymać i spojrzeć na swoje życie od strony widza, aby dostrzec błędy które popełniamy.

Chustki nie ma, ale cieszę się, że postanowiła zostawić po sobie słowa, które są w stanie podnieść się na duchu innych.

Spoczywaj w pokoju Joanno [*]

Inspirujące cytaty z książki:

I.

pytaj, błądź, stawaj w poprzek, płyń pod prąd, znajduj,

sam wyznaczaj drogę,

nigdy nie uginaj karku,

masy nie pokonasz, ale kropla drąży skałę.

celebruj swoje życie.